Μπορούν οι μπαμπάδες σκύλοι να αναγνωρίσουν τα κουτάβια τους;
Είναι γεγονός ότι οι μητέρες σκύλοι φροντίζουν τα μικρά τους και φυσικά αναγνωρίζουν ποια κουτάβια είναι δικά τους. Τι γίνεται όμως με τους μπαμπάδες σκύλους, αυτοί μπορούν να αναγνωρίσουν τα δικά τους κουτάβια;
Η αλήθεια είναι ότι τα αρσενικά σκυλιά δεν έχουν το ίδιο ένστικτο με τα θηλυκά κι έτσι δεν τα αναγνωρίζουν. Ωστόσο, αυτό είναι κάτι που διερευνάται ακόμα. Το μόνο σίγουρο είναι ότι τα αρσενικά σκυλιά αντιμετωπίζουν τα κουτάβια διαφορετικά από τα ενήλικα. Δεν έχει διευκρινιστεί εάν αυτό οφείλεται σε μία απλή συνειδητοποίηση ότι είναι μωρά ή ότι γνωρίζουν πως είναι δικά τους.
Έχουν οι αρσενικοί σκύλοι πατρικό ένστικτο;
Πιο συγκεκριμένα, είναι γενικά αποδεκτό ότι τα αρσενικά σκυλιά δεν αναγνωρίζουν τα δικά τους κουτάβια κι έτσι δεν έχουν πατρικά ένστικτα. Τα πατρικά τους ένστικτα είναι περισσότερο γενικευμένα παρά συγκεκριμένα στα δικά τους μικρά.
Τα σκυλιά αναγνωρίζουν τα κουτάβια ως ανώριμα μέλη της αγέλης και τα αντιμετωπίζουν διαφορετικά από τα ενήλικα σκυλιά. Ακόμη και οι αρσενικοί σκύλοι μπορούν να γίνουν προστατευτικοί με τα κουτάβια, αλλά αυτή η συμπεριφορά δεν είναι συγκεκριμένη σε αυτά που είναι “δικά τους”. Παρόλο που τα άγρια σκυλιά, όπως και οι λύκοι, παρουσιάζουν πατρική συμπεριφορά, τα κατοικίδια σκυλιά δεν το κάνουν. Αυτό είναι πιθανότατα το αποτέλεσμα δεκαετιών ανθρώπινης παρέμβασης στη ζωή και την αναπαραγωγή των σκύλων.
Ειδικότερα, οι άνθρωποι έχουν παρέμβει σημαντικά στην αναπαραγωγή τους και την εκτροφή των κουταβιών, έτσι οι αρσενικοί σκύλοι δεν βρίσκονται στην γέννηση ή την εκτροφή των μικρών. Συνεπώς, δεν απαιτείται από αυτούς να τα προστατεύσουν ή να κυνηγήσουν της τροφή τους, πόσο μάλλον να τα διδάξουν τον ρόλο τους στην ιεραρχία της αγέλης. Όλα τα προαναφερθέντα, τα έχει αναλάβει ο άνθρωπος.
Δεδομένου, λοιπόν, ότι τα αρσενικά σκυλιά δεν ενσωματώνονται ενεργά στις οικογένειές τους μετά την αναπαραγωγή, μερικά συμπεριφέρονται επιθετικά στα κουτάβια τους. Βέβαια, κάποια άλλα μπορεί να υιοθετήσουν κουτάβια στη αγέλη τους. Παρόλα αυτά, επειδή ακριβώς δεν υπάρχει συγκεκριμένος τρόπος να γνωρίζουμε πως ο αρσενικός σκύλος θα αντιδράσει στο βιολογικό του κουτάβι, θα ήταν συνετό να παρουσιάσουμε προσεκτικά τον πατέρα σκύλο.
Οι συμπεριφορές των μπαμπάδων σκύλων στα βιολογικά τους κουτάβια
Κάθε αρσενικός σκύλος είναι διαφορετικός κι επομένως μπορεί να αντιδράσει με άλλον τρόπο. Υπάρχουν, όμως, ορισμένα χαρακτηριστικά που παρουσιάζουν οι μπαμπάδες σκύλοι όταν συναντούν τα κουτάβια τους για πρώτη φορά. Αυτά είναι τα εξής:
Ζήλια
Κάποια σκυλάκια μπορεί να ζηλέψουν τα νέα κουτάβια λόγω της προσοχής που συγκεντρώνουν από τους ιδιοκτήτες τους. Ακόμη και η μητέρα δείχνει συχνά μεγαλύτερη τρυφερότητα, αφού μόλις τα γέννησε ή πιθανώς τα θηλάζει ακόμη. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε άμεση ή έμμεση επιθετικότητα του αρσενικού προς τη μητέρα και τα κουτάβια.
Στην καλύτερη περίπτωση, ο μεγάλος αρσενικός σκύλος μπορεί να δείξει τη ζήλια του με αδιαφορία αποφεύγοντας κάθε αλληλεπίδραση με τα κουτάβια. Τότε, θα πρέπει να του δώσουμε λίγη παραπάνω αγάπη και προσοχή προκειμένου να αισθανθεί και πάλι πολύτιμο μέλος της οικογένειας.
Υπάρχουν φορές, όμως, που μπορεί ο σκύλος να εκφράσει τη ζήλια του πειράζοντας τα κουτάβια. Αυτή η συμπεριφορά μπορεί να είναι επικίνδυνη αφού οι μητέρες σκύλοι είναι πολύ προστατευτικές κι επομένως μπορεί να υπάρξει κάποιος σκυλοκαβγάς. Τέλος, υπάρχει πάντα η πιθανότητα, ο μπαμπάς σκύλος να γίνει πολύ επιθετικός προς τα κουτάβια, γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο πρέπει να υπάρχει προσοχή και να δίνουμε αγάπη και σε εκείνον.
Αδιαφορία
Χωρίς τα πατρικά ένστικτα να τους ωθούν προς τα κουτάβια τους, πολλοί σκύλοι-πατέρες απλώς αδιαφορούν. Τα αγνοούν ή δεν θέλουν καθόλου να αλληλεπιδράσουν μαζί τους. Αν και αυτό μας φαίνεται κάπως σκληρό, είναι η πιο συνηθισμένη αντίδραση για τους μπαμπάδες σκύλους και εκείνη που δεν θέτει τα κουτάβια σε κίνδυνο.
Τρυφερότητα
Αν και δεν είναι σύνηθες, ορισμένοι πατέρες σκύλοι αντιδρούν με στοργή στα κουτάβια τους και βοηθούν στη φροντίδα τους. Μπορεί να βρεθούν αγκαλιά μαζί τους, να τα καθαρίζουν ή ακόμα και να τα κουβαλούν απαλά με το στόμα τους. Οι ιδιοκτήτες που έχουν βιώσει αυτή τη συμπεριφορά συχνά τη βλέπουν ως απόδειξη ότι οι σκύλοι αναγνωρίζουν ότι τα κουτάβια είναι δικά τους, αλλά αυτό δεν είναι απαραίτητα αλήθεια.
Τα σκυλάκια από τη φύση τους είναι πολύ στοργικά και αγαπησιάρικα κι έτσι μπορεί απλώς να αναγνωρίζουν την ευαισθησία των κουταβιών και να ενεργούν ανάλογα. Αντί, λοιπόν, για γονεϊκά ένστικτα, είναι συνήθως αποτέλεσμα ενός σκύλου με ενσυναίσθηση.
Πρέπει οι πατέρες σκύλοι να φυλάσσονται μακριά απ’ τα κουτάβια;
Σε γενικές γραμμές, θα ήταν καλό τα αρσενικά σκυλιά να κρατιούνται μακριά από τα κουτάβια τις πρώτες 20 μέρες. Ο λόγος που συμβαίνει αυτό είναι διότι τα κουτάβια είναι πολύ ευαίσθητα εκείνη την περίοδο και δεν γνωρίζουμε πώς μπορεί να αντιδράσει ο αρσενικός σκύλος.
Ύστερα από 20 μέρες, είναι καλό να αφήσουμε τα κουτάβια να έχουν αλληλεπίδραση μαζί του για λόγους κοινωνικοποίησης. Βεβαιωθείτε ότι οι πρώτες μέρες επιτηρούνται προκειμένου να διασφαλίσετε ότι ο μπαμπάς είναι φιλικός προς τα μικρά και δεν εκδηλώνει επιθετικότητα προς αυτά.
Δείτε ακόμα:
Εάν επιθυμείτε να σχολιάσετε το παραπάνω άρθρο ή οτιδήποτε άλλο στο MyPet.gr, επισκεφτείτε τη σελίδα μας στο Facebook. Για αστεία βίντεο με κατοικίδια που θα σας φτιάξουν την ημέρα, ακολουθήστε μας στο Instagram ή εγγραφείτε στο Youtube κανάλι μας.
